ابر سفید

یر سپهبد شهید محمد ولی قرنی، در روز اول فروردین سال 1292 در تهران دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان گلبهار اصفهان به اتمام رساند و پس از 1 سال به تهران آمد و تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان دارافنون تهران آغاز کرد و در دبیرستان نظام(دبیرستان ارتش) به پایان رساند.

شهید قرنی در سال 1309 وارد دانشکده افسری ارتش(مدرسه صاحب منصبی) شد و در سال 1311 با درجه ستواندومی در رسته توپخانه فارغ التحصیل شد.

وی در اواخر سال 1335 هنگامی که رئیس رکن 2 ستاد ارتش بود فعالیت­های خود را علیه رژیم شاه آغاز کرد و

در  اسفند 1336 به اتهام طرح کودتا علیه رژیم پهلوی به 3 سال زندان و اخراج از ارتش محکوم و بازداشت شد. در دی ماه 1339 مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد. اما این بار نیز فعالیت­های سیاسی خود را ادامه داد و اواخر سال 1342 پس از آزادی از زندان مجدداً به فعالیت­های سیاسی پرداخت. در جریان قیام 15 خرداد و ارتباط او با آیت اله میلانی دوباره بازداشت و روانه زندان شد و نزدیک 9 ماه در زندان انفرادی به سر برد. در دادگاه نظامی به 3 سال محکوم شد و پس از تحمل زندان تا پیروزی انقلاب اسلامی تحت نظر ساواک  خانه نشین بود.

پ
:: برچسب‌ها: شهید قرنی ,
:: بازدید از این مطلب : 90

در زمان اجرای پروژه تجهیز جنگنده های میگ 29 به سامانه سوختگیری هوایی در نهاجا، کشور روسیه به عنوان سازنده این جنگنده هنوز میگ-29های خود را به سامانه سوختگیری‌هوایی مجهز نکرده و بنا بر این هیچ الگو و نمونه مشابه خارجی از این اقدام برای فالکروم موجود نبود.

:: برچسب‌ها: برد جنگنده ها ، سوخترسانی جنگنده ها ، میراژ و اف چهارده ، نیروی هوایی ارتش ,
:: بازدید از این مطلب : 77

سابقه فعالیت‎های جدی برای طراحی و ساخت پهپاد (پرنده هدایت پذیر از دور) رزمی در دنیا به حدود دو دهه پیش باز می‎گردد و این سامانه‎ها طی یک دهه گذشته به جزئی از عملیات‎های تهاجمی ارتش و سازمان‎های جاسوسی این کشور تبدیل شده‎اند.

محدودیت‎های یک پهپاد از لحاظ حجم و وزن حسگرها و جنگ‎افزارهای قابل حمل منجر به برآورده شدن درصدی از نیازمندی‎های یک عملیات رزمی خواهد شد. اما این کمتر بودن کارایی به نوبه خود با توجه به مزایایی همچون در دسترس بودن تعداد زیاد پهپادها، توان رسیدن به مداومت پروازی بالاتر نسبت به جنگنده‎های سرنشین‎دار -حتی در صورت اجرای یک تا دو مرحله سوخت‎گیری هوایی توسط جنگنده- کمتر بودن احتمال شناسایی پهپاد توسط دشمن، ناچیز بودن هزینه هر ساعت پرواز پهپاد در مقایسه با جنگنده‎های در تحریم و خسارت بسیار کمتر در صورت بروز سانحه یا ساقط شدن پهپاد توسط دشمن -به جای جنگنده- جبران شده و حتی مزیت‎های حاشیه‎ای یا محسوس -بسته به توان پهپاد مورد استفاده- ایجاد می‎نماید.

در کشورمان ایران از میانه‎های جنگ 8 ساله تحمیل شده از سوی عراق یعنی سال 1364 هواپیماهای بدون سرنشین برای ایفای نقش شناسایی راهکنشی (تاکتیکی) پا به عرصه حیات گذاشتند و دیری نپائید اولین نمونه آنها یعنی «مهاجر» به چند پرتابگر برای شلیک راکت RPG مجهز شده و در واقع اولین تجربه استفاده از پهپاد در نقش رزمی در همان دوران ثبت شد.

با پایان جنگ هر چند عمده تلاش متخصصان کشور در دهه 1370 بر روی تأمین پهپادهای شناسایی متناسب با نیازهای نیروهای مسلح با بیشترین درصد بومی‎سازی در ساخت اجزاء مختلف و زیرسامانه‎ها بود اما تلاش‎هایی نیز برای پوشش‎دهی مأموریت‎های محدود رزمی توسط این هواپیماها انجام می‎شد از جمله تجهیز پهپاد «مهاجر-2» به دو پرتابگر 6 فروندی راکت‎های RPG –که قاعدتاً با دوربین موجود روی پهپاد و توان ارسال همزمان تصویر، قابل هدفگیری بوده است- و ساخت پهپاد انتحاری «طوفان/چمران2».